اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۱۰۷

ای خواجَه اگر تو را سَعادت خویش است

ایمن منشین زآنچ تو را در پیش است

زینها که تو مال و ملک می پنداری

جز مرداری و مرد ریگی بیش است