اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۶۷

دلدار طلب مکن که دلدار نماند

بی یار نشین که در جهان یار نماند

دامن درکش به گوشه ای خوش بنشین

انگار که در زمانه دیّار نماند