اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۲۰ - القضا و القدر

من خواهم راز آشکارا نکنم

والبته هر آنچ هست پیدا نکنم

آن تو همان است که گویی که مکن

چون مقدور است چون کنم تا نکنم