اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۱۷ - القضا و القدر

محکوم قضا که بنده خوانند او را

بر بالش شرع کی نشانند او را

گر چرخ به کام تو نگردد بمرنج

کاو نیز چنان رود که رانند او را