اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۲۱

ای از پی دیدنت منوّر چشمم

نور تو گرفته است سراسر چشمم

از خاک در تو سرمه ای بخش مرا

تا جز تو کسی نماند اندر چشمم