اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۰۹

ای جان مرا امید جاوید به تو

روشن دل من چو روی خورشید به تو

فارغ کنم از امید و بیم دگران

چون بیم دلم زتست و اومید به تو