امامی هروی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۶

ای فیض صحاب کرمت آواری

آب رخ ملک و سایه ی دا داری

لطفی باشد دم بدم از آنکه مرا

در بندگی شاه جهان بین داری