ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۵

روزم به غم و شبم به شب میگذرد

این عمر عزیز من عجب میگذرد

از بس که کنم خیال آن زلف دراز

بر من هر شب هزار شب میگذرد