مرا گویی که «تو خصم حقیری»
تو هم مرد دبیری نه امیری
مسلمانوار پندت داد خواهم
تو خود پند مسلمان کی پذیری؟
فراوانت پلنگانند خصمان
مگر با موش خصمی در نگیری
که گر چنگ پلنگی در تو آید
بیاید بر تو میزد تا بمیری