جمال‌الدین عبدالرزاق » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲

دل بنهادم هر غم و تیماری را

نتوان بگذاشت چون تو دلداری را

ور آرزوی چشم تو خون دل ماست

چون رد کنم آرزوی بیماری را