ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٨٣٣

خداوندا بحق آن کرامت

که ما را در ازل کردی گرامی

بنزدیک ملایک نفس ما شد

بتعلیم اسامی از تو سامی

ز ما نادیده استحقاق احسان

لقد اعطیتها فوق المرامی

مرا کافتاد عقد صحت ذات

ز دستان فلک در بی نظامی

ز لطف خود بدین معنی نگه کن

و بدل حال سقمی بالسلامی

اذا ابدات بالاحسان تمم

فما الاحسان الا بالتمامی

بنام نیک نیزم هم بمیران

بود عمر مخلد نیکنامی