ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۵٣٩

مرد ثابت قدم آنست که از جا نرود

ورچه سرگشته بود گرد زمین همچو فلک

همچو سیمرغ که از جا نبرد طوفانش

نی چو گنجشک که افتد ز دم باد تفک

بهره ئی از ملکت هست و نصیبی از دیو

ترک دیوی کن و بگذر بفضیلت ز ملک

نقد امروز مده نسیه فردا مستان

که یقین را ندهد مردم فرزانه به شک