ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۵٢٢

شاعری نیست پیشه ئی که ازو

رسدت نان بتره تره بدوغ

زان بود کار شاعران بی نور

که ندارد چراغ کذب فروغ

راستی سخت زشت و بیمعنی است

اجرتی خواستن برای دروغ