یسار ار چه کم گشت ابن یمین را
بمقدار خود از مروت نکاهد
چو دونان ز بهر دونان حیف باشد
اگر جز بدرگاه ایزد پناهد
رسد رزق او خود بد و بیکم و کاست
ز رزاق اگر خواهد و گر نخواهد