ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٣٧۴

هر کرا با خود مصاحب میکنی

بنگرش تا خویشتن چون میزید

گر بقدر حال سامانیش هست

میل او کن کو بقانون میزید

ور نباشد رونقی در کار او

ز آنکه حد-اوست افزون میزید

سالها گر تربیت خواهیش کرد

همچنان باشد که اکنون میزید