ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٢٧٩

دو دوست با هم اگر یکدلند در همه حال

هزار طعنه دشمن به نیم جو نخرند

ور اتفاق نمایند و عزم جزم کنند

سزد که قلعه افلاک را زهم بدرند

مثال این بنمایم ترا ز مهره نرد

یکان یکان بسوی خانه راه می نبرند

ولی دو مهره چو هم پشت هم یکدگر گردند

دگر تپانچه دشمن بهیچ رو نخورند

بکوش ابن یمین دوستی بدست آور

که دشمنان سوی یک کس بصد کژی نگرند