اسیری لاهیجی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۴۴۸

واله رخسار جانانست جان عاشقان

نیست پیدا برکسی حال نهان عاشقان

هست برتر حالت عشاق از فهم خرد

برزبان ناید ازین معنی بیان عاشقان

عاشقی کز عشق جانان از خودی گیرد کنار

سالها نامش بماند در میان عاشقان

زاهدا گر سوز خواهی قصه ما گوش کن

کاتش اندازد بجانها داستان عاشقان

می بسوزد جان و دل یکبارگی بر حال زار

هرکه یکدم بشنود آه و فغان عاشقان

از نعیم و لذت کونین سیر آمد دلش

هرکه روزی میشود مهمان خوان عاشقان

چون اسیری سرفرازی میکند برکاینات

هرکه دارد رو بخاک آستان عاشقان