شاهدی » دیوان فارسی » غزلیات » شمارهٔ ۷۱

هزار شکر که جنت دوام خواهد بود

محبت تو مرا مستدام خواهد بود

به ناز و نعمت فر دوس کی گشاید دل

مرا که کوی تو دا یم مقام خواهد بود

خیال لعل تو دایم چو راحت دل ماست

بدین خیال چه عیش مدام خواهد بود

به تیر غمزه اگر بر دلم نظر فکنی

همیشه کار دلم بی نظام خواهد بود

گزید شاهدی از هر دو کوی عشق ترا

که غیر عشق بر دل حرام خواهد بود