روز خورست ای به دو رخ همچو خور
تافت خور از چرخ فلک باده خور
باده خور و نیز مرا باده ده
خوبی احوال زمانه نگر
عدل جهاندار ملک ارسلان
باغ ارم کرد جهان سر به سر
آنکه چو او شاه به جود و به عدل
چشم فلک نیز نبیند دگر
تا بود از تاج سر افراز ملک
باد به گیتی ملک و تاجور