ای مه مه مهر و مهر ماه است
بی باده نشستن از گناه است
روز و رخ دوستان سپید است
روی و دل دشمنان سیاه است
سلطان ملک ارسلان مسعود
در ملک به کام نیکخواه است
شاهان همه بندگان اویند
امروز چو او کدام شاه است
کعبه است عزیز و پیشگاهش
یارب چه خجسته پیشگاه است
یکتاست به بندگیش گردون
گر چند به خدمتش دو تاه است
ایوانش نه پیشگاه ایوانش
سرمایه عز و اصل جاه است