ای یار دبستانی و دبستان
نادیده چو تو دلربا و دلبر
حوری و دبستان به تو مزین
ماهی و محلت به تو منور
از نور تو این گشته چرخ اعلا
وز فر تو آن گشته خلد اکبر
گاه گاه برند اوستاد خود را
بادام و شکر کودکان یکسر
او را تو همی از دو چشم و از لب
بادام بری هر زمان و شکر