جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » قطعات » شمارهٔ ۲۹

خوشنویسی چو عارض خوبان

سخنم را به خط خوب آراست

لیک در هر غزل به سهو قلم

گاه چیزی فزود و گاهی کاست

کردم اصلاح آن من از خط خویش

گرچه نامد چنانچه دل می خواست

هر چه او کرده بود با سخنم

با خط او قصور کردم راست