جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۳

ای دل تا کی فضولی و بوالعجبی

از من چه نشان عافیت می طلبی

سرگشته بود خواه ولی خواه نبی

در وادی ما ادری ما یفعل بی