جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » قطعات » شمارهٔ ۲

جامی ابنای زمان از قول حق صم اند و بکم

نام ایشان نیست عندالله به جز شرالدواب

گردن همت بکش از ربقه تقلیدشان

ورنه افتی عاقبت از منهج صدق و صواب

در بیابان سیهدیهم دهد سرگشته جان

هر که را باشد دلیل ره اذا کان الغراب

در لباس و دوستی سازند کار دشمنی

حسب الامکان واجب است از کید ایشان اجتناب

شکل ایشان شکل انسان فعلشان فعل سباع

هم ذیاب فی الثیاب او ثیاب فی ذیاب