مهر پیغمبر و آلش چه بود تخم بهشت
حق تعالی به کرم در ازل این حرف نوشت
خرم آن مزرعه دل که در او این کارند
بیسعادت که چنین دهقنت از دست بهشت
من به دل کاشتم این مهر تو خود میدانی
هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت
بهر بغض و حسد خارجیان غصه مخور
که گناه دگری بر تو نخواهند نوشت
سر تسلیم من و خاک در اهل البیت
گر مخالف نپسندد ز حسد گو سر و خشت
راه حق راه نبی دان و علی و آلش
گشت گمراه کسی کوره دیگر ننوشت
در دم آخر اگر دامن ایشان گیری
یکسر ای فیض ز بستر ببرندت به بهشت