حکیم نزاری » رباعیات » شمارهٔ ۹۰

بارم که به خُلق و خَلق نیکو باشد

آرام و قرار دل من او باشد

کان دهنش هست پر از لؤلؤتر

کان دید کسی که پر زلؤلؤ باشد