قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۵۲۵

شد شهره شهر باده‌پیمایی من

مستم من و عالمی تماشایی من

با هم ز ملامتم نمی‌پردازند

شد پرده عیب خلق، رسوایی من