مرا به ناله شد آن سرو سیمتن باعث
چنان که بلبل شوریده را چمن باعث
تو خواستی ز برم تند بگذری ورنه
برای مکث توان کرد صد سخن باعث
غزال قدس که دیدی اسیر دانه و دام؟
اگر نمیشدی آن سرو سیمتن باعث
همیشه باعث عشق بتان دل قدسیست
چنان که سجده بت راست برهمن باعث