صدر صدور مشرق و مغرب نظام دین
بر رقعه کمال تو شاهان پیاده‌اند
چرخ بلند و همت عالیت گوییا
هردو به هم ز یک رحم و صلب زاده‌اند
احباب تو به ذُوره دولت رسیده‌اند
واعدات در حضیض مذلت فتاده‌اند
در امتثال حکم تو آزادگان دهر
با سرو در چمن شب و روز ایستاده‌اند
عمری‌ست صاحبا که خطیبان خاطرم
یکسر زبان به خطبه مدحت گشاده‌اند
چون دیدم از طریق فراست که بی‌مُکاس
دست و دلت وظیفه ارزاق داده‌اند
گفتم مگر که رسم تقاضا براوفتاد
این رسم خود به طالع ثابت نهاده‌اند