کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۵۱

هر گاه که کار وصل در هم بندیم

گردون همه آن کند که ما نپسندیم

داند که چو ما بیکدگر پیوندیم

شادان بنشینیم و برو می خندیم