کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۴۰

در تیره شبی چون سر زلفش تاریک

از لطف بوصل خویش کردم نزدیک

تا روز بدست بوسه بر جام وصال

می داد ز لب مرا شرابی باریک