کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۳۳۲

اکنون که ز خوشدلی در ایّام نماند

یک همدم پخته جزمی خام نماند

دست طرب از ساغر می باز مگیر

امروز که دستگیر جز جام نماند