کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۲۰۹

ایّام جز از عشوۀ بسیار نداد

در دست کسی یک گل بی خار نداد

چون آخر کار جان بخواهد ستدن

پس هر چه زمانه داد انگار نداد