کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۳۴

کام همه ناله و خروشست امشب

نه صبر پدیدست و نه هوشست امشب

دوشم خوش بود ساعتی پنداری

کفارت خوش دلی دو شست امشب