ازرقی هروی » مقطعات » شمارهٔ ۳

گرچه ما از جزغ نیاساییم

جان پاکت ز غم بیاسوده است

مثلست این که : آفتاب بگل

کس نیندود و سخت بیهوده است

زیر هر پشته ای ز صورت تو

آفتابی بکه گل اندوده است