ابن حسام خوسفی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۴

در شست تو چون کمان خمیدن گیرد

قوس قزح از هوا رمیدن گیرد

چون کرکس تیر تو پریدن گیرد

دل در بر نسرین تپیدن گیرد