مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۰۵

با کس غم تو بیش نخواهم گفتم

وین در دو دیده هم نخواهم سفتن

مهر تو ز دل پاک بخواهم رفتن

بر بستر صبر خوش بخواهم خفتن