مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹۳

احسان خداوند به من بنده رسید

بر شاخ امید من بر و برگ دمید

والله که من از جاه تو آن خواهم دید

کآن نوع کس از خلق نه گفت و نه شنید