فرخی سیستانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶

دانم که دلم به مهر تو خرسندست

اندازه مهر تو ندانم چندست

رخسار تو دلگشا و لب دلبندست

گفتار خوش تو روح را پیوندست