دو زلف تو که سر اندر زمین رسانیده‌ست
به لاله بوی گل و یاسمین رسانیده‌ست
دهان تست چنان تنگ یا کسی بر موم
نشان حلقه انگشترین رسانیده‌ست
رواست در حق شهد او هزار نیش زند
بران مگس که لبت زانگبین رسانیده‌ست
خوش است خنده پروین، اگرچه دندان را
ز رشک خنده پروین برین رسانیده‌ست
هزار نقش به یک تخته‌ای‌ست نوک قلم
که تخت تو بر نقاش چین رسانیده‌ست