صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۵۱۷

گرچه خاکیم پذیرای دل و جان شده ایم

چون زمین آینه حسن بهاران شده ایم

در سر کوی خرابات سبکدستی نیست

ورنه عمری است که از توبه پشیمان شده ایم