صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۴۳۲

این ریش پروران که گرفتار شانه اند

غافل که صد خدنگ بلا را نشانه اند

در خانمان خرابی دل سعی می کنند

این غافلان که در پی تعمیر خانه اند