صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۳۸۹

(چشمت که راه توبه احباب می زند

ساغر به طاق ابروی محراب می زند)

(یک صبحدم به طرف گلستان گذشته ای

شبنم هنوز بر رخ گل آب می زند؟)