صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۱۵۶

چون غنچه گر زبان تو با دل موافق است

بر کاینات از ته ل خنده لایق است

در وقت صبح چرخ نفس راست می کند

یعنی که غمگسار جهان یار صادق است