صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۱۱۰

راحت و محنت عالم به هم آمیخته است

گوهر تجربه در خاک سفر ریخته است

هر کجا خار و گلی دست و گریبان بینی

حسن و عشق است که با یکدگر آمیخته است

برگرفته است ز خاکستر دوزخ مشتی

نقش پرداز جهان رنگ سفر ریخته است