مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۰۷

قد اسکرنی ربی من قهوة مد راری

واستغرقنی الساقی من نائله‌الجاری

یا قهوة اجلالی، یا دافع بلبالی

ما جئت هنا الا کی تکشف اسراری

قد کلفنی عشقی، الصبوة لا تشفی

اصعدت به عمری، ادرکت به ثاری

سقیا لک یا ساقی، من نائلک الباقی

لا تسر الی صدری، انی لک یا ساری

فزنا بمطایاکم جدنا بعطایاکم

من اسعد یلقاکم لا یلدغه ضاری

ذاالحال حوالینا و انشق به عینا

لا زال لنا زینا من حلة انواری

یا سمعی و یا شمعی یا سکری و یا شکری

یا راحی و یا روحی من غیرک اغیاری