صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۰۸۷

مجلس اغیار را از خنده گلریزان مکن

چشم خونبار مرا همکاسه طوفان مکن

چشم اگر کافر شود از کس متاع دل مگیر

زلف اگر زنار بندد غارت ایمان مکن

ای خدا ناترس آن چاک گریبان را بپوش

شعله آه مرا در انجمن عریان مکن

از برای امتحان اول نمک بر داغ زن

گر بنالم سوده الماس را سامان مکن

سینه صائب زیارتگاه ارباب دل است

گر مسلمان زاده ای این کعبه را ویران مکن