خوشا بهارا خوشا میا خوشا چمنا
خوشا چمیدن بر ارغوان و یاسمنا
خوشا سرود نوآئین و ساقی سرمست
که ماه موی میان است و سر و سیم تنا
خوشا توانگری عاشق و نکویی یار
خوشا جوانی با این دو گشته مقترنا
به فصلی ایدون کز خاربن برآید گل
نواخت باید برگل سرود خارکنا