مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۹

هر لحظه غمی به مستمندی رسدت

تیری به جفا به دردمندی رسدت

در کشتن عاشقان از این بیش مکوش

زنهار مبادا که گزندی رسدت