از پی نای و چنگ بوالخداش
خانهای تنگ ساخت بوالنباش
تا همی گربه نای دارد و چنگ
موش را چیست به ز خانهٔ تنگ
۳
تا بود گربه مهتر بازار
نبود موش جلد دوکاندار
تا بود گربه در کمان کمین
موش را گلشن است زیر زمین
تیز کرده است ای خردمندان
گربهٔ مرگ چنگل و دندان
۶
تا کرا همچو موش دریابد
سوی جانش چو گربه بشتابد
اندرین کارگه به روز و به شب
چنگلش تابدار و جان در تب
چون ز تاب و تبت کشید به دم
از وجودت ربود سوی عدم
۹
مینوازد همی ترا الحق
آن طبیب طمع خر احمق
مینداند ز روی کم عقلی
پشت معنی نمود بینقلی
چنگ و دندان چو مرگ دریازد
موش را گربه هیچ ننوازد
۱۲
پیشوای کسی که بنده بُوَد
پند او از نبی بسنده بُوَد
با تن دردناک و با دل ریش
نرسد کس به کامهٔ دل خویش